dc.description.abstract |
සියවස් ගණනාවක් පුරා හෙළ ජනයා තම නිරෝගී භාවය සහ සෞභාග්යය ළගා කරගැනීම සඳහා විවිධ වූ ක්රෙමෝපායන් අනුගමනය කිරීමට හුරු වී සිටියහ. ඔවුනට ඇතිවන ලෙඩ දුක්, විවිධ අතුරු ආන්තරා වන් මෙන්ම අමනුෂ්යය බලපෑම් වලින් මිදීම පිණිස දෙවියන් යැදීම, වැදීම සහ පිදීම සිදු කළහ. ඹවුන්ගේ ප්රධානතම ගැලවුම් කරුවා වූයේ දෙවියන් හෝ යක්ෂයින්ය. එමෙන්ම නව ග්රහයින්ගේ ඇතිවන්නා වූ අපල දුරු කරගැනීමටත් වැදුම් පිදුම් සිදු කළහ. මෙම සියලු කාරණා හේතුකොටගෙන එකල මනුසයයා ගස්, ගල්, ගිනි, මුහුදු, පොළව, ඉර, හඳ ආදී වූ භෞතික වස්තූන්ටද දේවත්වයක් ආරෝපණය කොට තම ගතේත් සිතේත් සැනසීම වෙනුවෙන් පූජා පැවැත්වූ හ. අතීත හෙළ ජනයා වදනින්, ගායනයෙන්, භේරි වාදනයෙන් වැඳ වැටීමෙන්, ඇඹීමෙන්, ඇදීමෙන් සහ යැදීමෙන් දෙවියන් පිදිය හැකි යයි විශ්වාස කළහ. බලි ශාන්තිකර්ම වනාහි දෙවියන් යකුන්, ග්රහයින් පිදීමෙහි ලා මිනිසා විසින් නිර්මාණය කොටගත්තා වූ විචිත්ර වූ ශාන්තිකර්මයක් වන අතරම එය ශ්රී ලාංකේය සංස්කෘතිකාංගයන් හි ප්රමුඛ ස්ථානයක් ගනනා අංගයකි. මෙම පර්යේෂණයෙහි මූලික අරමුණ වනුයේ ශ්රී ලංකාවේ පවතින සාම්ප්රදායික බලි ශාන්තිකර්මයන් හි සෞන්දර්යාත්මක පසුබිම පිළිබඳ අධ්යනය කිරීමයි. ප්රාථමික මූලාශ්ර ද්විතීක මූලාශ්ර සාකච්ඡා ක්රමය සහ ප්රෙත්යක අධ්යනයන්ද දත්ත රැස්කිරීම සඳහා උපයෝගී කරගන්නා ලදී. බලි ශාන්තියේ උපත භාරතයේ සිදු වූවද එහි සෞන්දර්යාත්මක අගයන් වර්ධනය වූයේ ලක්දිවදීය. උඞරට, පහතරට සහ සබරගමු යනුවෙන් ප්රධාන සම්ප්රදායන් ත්රිත්වයක්ද නුවර කළාවියේ බලි සහ ඌව බලි වශයෙන්ද ලක්දිව බලි විකාශනය සිදුවිය. බලි ශාන්තිකර්මය යනු ගායනය, වාදනය, නර්තනය, ඇඹුම් ශිල්පය සහ චිත්ර ශිල්පය යනාදී සකල කලාවන්ගේම පරිපූර්ණ වූ සංස්කෘතිකාංගයකි. බලි ශාන්තිකර්මය මුලුමනින්ම ගායනාවන්ගෙන් සමන්විතය. ස්තෝත්ර, සන්න, සැහැළි සහ අෂ්ටක ආදියෙන් පරිපූර්ණ වූ එය මනා වූ නාදමාලාවන්ගෙන් ගායනා කෙරේ. මෙම ගායනාවන් බලි ශාන්තිකර්ම සම්ප්රදායෙන් සම්ප්රදායට විවිධ ස්වරූපයෙන් වේ. එමෙන්ම වාද්ය භාණ්ඩද සම්ප්රදායෙන් සම්ප්රදායට විවිධ වේ. උඩරට සම්ප්රදායෙහි ගැටබෙරය මෙන්ම උඩැක්කියද, පහතරට සම්ප්රදායෙහි දෙවොල් බෙරය මෙන්ම සබරගමු සම්ප්රදායෙහිදවුල ද වාද්ය භාණ්ඩ ලෙස භාවිතා කෙරේ. එමෙන්ම වාග් විලාසයත්, නර්තන වින්යාසයත් බලී ඇඹීමේ කලාවත් සම්ප්රදායෙන් සම්ප්රදායට වෙනස් වෙනස් වූ ස්වරූප ගනියි. |
en_US |